Noro-virus

M'n hoofd 180 graden rondgedraaid heb ik niet, maar verder deed ik vorige week een tamelijk goede imitatie van Linda Blair in The Exorcist. Met name de braakscène. 'Het noro-virus gaat gepaard met projectielbraken', zegt wikipedia, en dat is een verdomd adequate term. Wist niet dat dat kón, zo ver. Laten we het erop houden dat muren, deur en vloer van de wc na verwoed boenwerk mijnerzijds, schoner zijn dan ze ooit waren. En dat is dan toch winst- oh nee, dat is een vies woord nu hè, winst. Kan niet meer in 2009, economische termen in het dagelijks taalgebruik. Gelukkig nieuwjaar nog, trouwens. 

Maar goed. Terug naar de wc. Sterk biologisch wapen in potentie, zo'n virus. Want laat me u één ding vertellen over het noro-virus: ten strijde trekken, maakt niet uit waartegen, al is het het eelt onder je voeten, zit er echt even niet in. Hele regimenten zou je zo kunnen lamleggen (en dat gebeurt ook, zij het dat het hier regimenten bejaarden en ziekenhuispatiënten betreft, want het noro-virus houdt van mensen en gezelligheid). Heel wat goedkoper ook dan een Kassam of een Grad raket, en veel minder bloederig. Nee, als ik de Palestijnen en de Israëliërs was, dan wist ik het wel. Eenmaal aan de diarree zitten ze dan ineens in hetzelfde schuitje. En dat verbroedert hoor, diarree. Want er is weinig, wat je zo nederig maakt als een volgescheten onderbroek.