Natuurlijk, een vrouw werkt, heeft relaties, een gezin - allemaal heel belangrijk. Maar waar ze al die jaren eigenlijk mee bezig is, is de zoektocht naar de perfecte spijkerbroek. Het mag een heel gedoe zijn zo'n carrière, en dan die balanceeract met dat gezin er nog bij, het is allemaal niets vergeleken met de queeste om nou verdomme eindelijk eens een keer een goeie spijkerbroek te vinden.
Gewoon een broek mensen, die ze iedere dag uit de kast kan trekken zonder na te denken, want dat doet ze al meer dan genoeg. Die het been lang maakt en de bil niet afplat tot pannenkoek, maar juist leuk opbolt en liefst ook wat optrekt, zoals de push-up bh dat in de bovenste regionen doet. En in de perfecte kleur en wassing, twee héél verschillende maar o zo belangrijke dingen waarover die merken boeken vol schrijven, maar leveren ho maar. Altijd weer wordt hij ons beloofd, de perfecte jeans, en steeds is het 't net niet.
Hemel en hel mogen vergaan, tsunami, kernramp, 't is verschrikkelijk, maar die zoektocht gaat door. Dit is de rode draad in het leven van de vrouw, dit is het geheime, altijd terugkerende refrein. 'De grote vraag die nooit beantwoord is', zei S. Freud, 'en die ik niet kan beantwoorden ondanks dertig jaar research naar de vrouwelijke ziel, is: wat wil de vrouw?' Welnu: dit is wat ze wil, de vrouw. Een broek die past.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten