Maar goed, daar zat ik dan. Me maandenlang gestort op de liefde en zo'n beetje alle gedaantes ervan beschreven maar voorkennis of niet, ik werd gewoon ouderwets van m'n sokken gegooid en was helemaal nergens meer. Letterlijk ook soms want ik vergat om de haverklap m'n sleutels en m'n verstand er bij. Van alle zestien antwoorden op de vraag wat liefde is kon ik me de afgelopen zes weken (en twee dagen, wist Hij vanochtend te melden) vooral vinden in wat Simon Vinkenoog zegt: liefde is een allesomvattend gevoel waar al het andere voor moet wijken.
Dat moet je vrij letterlijk nemen. Sporten, de krant lezen, televisiekijken (DZDD - nog nooit gezien) of gewoon een beetje nadenken: nope. Verliefdheid maakt pap van je hersenen. En ben je dan een keer alleen, zit je stom voor je uit te staren maar stofzuigen, ho maar.
En, hoe gaat dit sprookje verder? Wordt vervolgd.
